Northland
Door: joepgeurts
Blijf op de hoogte en volg Joep
28 Juni 2010 | Nieuw Zeeland, Auckland
hoe is het in Nederland? Hier regent het, maar ik heb een ontzettend mooi weekend achter de rug. Zoals gezegd was er het plan om naar het noorden te gaan, dus dat hebben we ook gedaan.
Vrijdag na het werk ben ik met mijn vaste chauffeur Lê en twee andere Fransen (Simon en Arthur) naar het noorden gereden. De afstand (iets meer dan 400km) was iets te veel om in een avond te doen, dus in Kaitaia zijn we op zoek gegaan naar een hostel. Dit was nog wel eventjes lastig, omdat om 11u schijnbaar alles al dicht is. Gelukkig hebben we nog wel wat kunnen regelen en hadden we een bed voor de nacht. Zaterdag moesten we weer vroeg op om de laatste 110km te rijden naar Cape Reinga. Dat is het noordelijkste punt van Nieuw Zeeland wat te bereiken is voor het publiek. Er is nog stuk land wat verder naar het noorden ligt, maar dat is een 'scientific reserve' en dus niet toegankelijk voor het gewone volk. Cape Reinga was ongelofelijk mooi. Op deze heilige plaats komen de Stille Oceaan en de Tasman zee elkaar tegen en volgens de Maori gaan de geesten van de doden hier naartoe om het land te verlaten. Echt indrukwekkend. De foto's zijn dit keer van mezelf, maar kunnen niet echt weergeven wat we daar zagen, omdat er een bepaalde sfeer hing die niet vast te leggen is. Om jullie toch een idee te geven zijn de foto's hieronder te vinden.
Omdat het inmiddels lunchtijd was hebben we ons eten gepakt en zijn we naar het strand gelopen niet ver van Cape Reinga. Dankzij een fel zonnetje was het zelfs warm te noemen (terwijl het nu toch echt winter is, vergelijkbaar met eind december in Nederland) en genoten we erg van het strand/de zee/het uitzicht en natuurlijk onze lunch. Daarna zijn we naar Te Paki gereden om te gaan 'sandboarden' op de grote zandduinen daar. Helaas konden we nergens boards huren, maar de wandeling door de duinen was desalniettemin erg tof. Het waaide er ontzettend hard en ik moest nog even denken aan de week ervoor, toen we over soortgelijke vlaktes liepen, maar dan door de sneeuw en in de kou. Dat is echt een van de beste dingen van Nieuw Zeeland: de afwisseling in het landschap. Toen we op het eind van de middag verder reden hebben we namelijk wederom onze ogen uitgekeken. Zoveel moois: zeeen, meren, heuvels, bergen, strand, alles is hier te vinden en het is allemaal even mooi. We hebben nog even een stop gemaakt om van het uitzicht te genieten en toen zijn we, met de zon in de rug, door gereden naar Paihia.
Daar was het dit keer makkelijk een hostel vinden, omdat we wat beter op tijd waren. Het hostel waar we sliepen was verder leeg, dus we hadden de poolkamer, tvkamer en keuken voor ons zelf. De maaltijd die we klaar hadden gemaakt was waarschijnlijk een van de slechtste ooit. In Frankrijk is het heel normaal, maar pasta met alleen maar saus is voor mij toch echt niet maaltijdwaardig. Ik miste groenten, vlees, kruiden maar vooral smaak. En ik maar denken dat ze in Frankrijk verstand hebben van lekker eten. Na een (bedroevend slecht) potje pool zijn we op tijd naar bed gegaan, want ook zondag moesten we weer vroeg op. Dit keer om een cruise te doen in de 'Bay of Islands'. Zoals de naam al zegt is dit een baai met veel eilanden. 144 om precies te zijn. Arthur en Simon vonden de cruise te duur, maar Lê en ik vonden de 4u durende tocht op het water het meer dan waard. De foto's hiervan volgen later, omdat mijn batterijen weer leeg waren. Ik weet niet wat mijn camera doet, maar het kost in ieder geval veel energie. Hoewel de kapitein het beloofd had, hebben we geen dolfijnen gezien. Een lichte teleurstelling, maar dit werd ruimschoots goedgemaakt door de tussenstop op een van de eilanden. Hier zijn we namelijk (als een van de weinigen) een wandeling gaan maken om vanaf een heuvel te genieten van een fantastisch uitzicht op de baai. Het voelde alsof ik in een ansichtkaart stond. Blauwe zee, witte stranden, strak blauwe lucht en een warm zonnetje. Echt genieten, ik kan er niet meer over zeggen. Of zoals Lê perfect verwoorde: "Say wauw".
Hoewel het verhaaltje stiekem alweer erg lang wordt, is het nog niet af. Na de cruise en de lunch zijn we namelijk van de oostkust weer terug naar de westkust gereden om in het 'Waipoua Forest' de grootste en oudste bomen van Nieuw Zeeland te bekijken. Deze gigantische bomen zijn van het merk 'Kauri' is zijn echt indrukwekkend, maar na een paar minuten heb je het ook wel gezien. Toch was het de anderhalfuur durende tocht er naartoe meer dan waard, omdat we wederom hebben genoten van een fantastische omgeving. Zelfs autorijden is hier ontzettend interessant. Na een korte wandeling door het bos was het toch eindelijk tijd om terug naar 'huis' te gaan, want zo voelde het wel een beetje toen we weer in Auckland aankwamen. Ik was helemaal kapot, maar heb een geweldig weekend gehad. In totaal 900km gereden, en volgens mij is dat net zo veel, als we met z'n allen foto's hebben gemaakt.
Cheers!
-
28 Juni 2010 - 10:22
Mariet:
hee joeps,
Ik denk nu toch echt dat ik je verhaaltjes niet meer ga lezen en je foto's niet meer ga bekijken.......... -
28 Juni 2010 - 10:30
Kelly:
Alweer: wauw! -
28 Juni 2010 - 10:34
Madelon:
Ik blijf t zeggen; gaaaaaf!! -
28 Juni 2010 - 11:09
Mikel:
Mooie locatie voor een vakantiehuisje zeg ik zo! Echt mooi!
En kapper = JA! Inspiratie = mijn kapsel:D -
28 Juni 2010 - 21:16
Pap:
mam is op dit ogenblik nog in barcelona, dus reageer ik eventjes.wederom geweldige foto's en mooie ervaringen. trouwens nederland heeft de kwartfinale bereikt.
-
29 Juni 2010 - 06:10
Myrthe:
Goed ingevulde weekenden Joep :D -
29 Juni 2010 - 10:57
Mars:
Goed leesvoer, inclusief prachtige plaatjes, voor in de trein Joep; thx! ;) -
30 Juni 2010 - 09:08
Myreen:
joepiieee
i luv your pictures :D
(K) -
30 Juni 2010 - 15:29
Mams:
ben terug en wil toch ook nog eventjes laten weten dat jouw foto's toch superrrrrrr zijn.
p.s. Starbuck Barcelona is ook zeer aan te bevelen!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley