Weekverslag

Hoi allemaal!

Het is een weekje geleden, maar hier dan eindelijk een update uit het inmiddels bijna winterse Auckland. Het was een volle week met erg veel leuke dingen, vandaar dat jullie zo lang hebben moeten wachten op dit schrijven. Nu zit ik al twee-en-een-half-uur te wachten totdat de twee computer mensen Linux op mijn comp gaan zetten. Daar zijn ze gisteren al mee begonnen, maar dat schijnt nogal lastig te zijn (en ik twijfel soms aan de kwaliteiten van één van de twee), dus vandaar dat ik geregeld moet wachten op, uhm, tsja, ze terug komen en het afmaken. Gelukkig heb ik vanmorgen besloten dat mijn geduld vandaag eindeloos is, dus mij pakken ze er niet mee! Het is inmiddels drie kwartier geleden dat de meneer ‘terug is in vijf minuten’, maar zo gaat dat hier. Enfin, een update van afgelopen week.

Woensdag begon het volleybaltoernooi waar ik zo enthousiast over was! Het is een ‘social competition’ dus het niveau is niet zo hoog (voor de insiders, denk: volksfeesten) , maar het was wel erg tof om weer eens wat te kunnen volleyen. We hebben een heel enthousiast team van mensen met weinig, of alleen beach ervaring. Daardoor heb ik ze eerst de indoor regels moeten uitleggen, wat af en toe wel komische situaties veroorzaakte. De beachers zijn namelijk niet gewend dat ‘zacht contact’ toegestaan is en zijn ontzettend bang om als achterspeler binnen de 3m te komen omdat ze gehoord hebben dat dat niet mag. Na drie kwartiertjes volleyen hadden we met 3-0 gewonnen dus konden we tevreden naar huis. Wat me wel opviel: van de 100 deelnemers was ik de enige die zich omkleedt/doucht. De rest gaat allemaal meteen naar huis! Ik zit liever niet 20min in mijn sportkloffie in de bus, dus ben toch maar onder de douche gesprongen.

Donderdag gevoetbald en eindelijk (!) een volleybal gevonden in de gym. Heb ik flink mijn best voor moeten doen, maar het is gelukt. Verder heeft de stageopdracht wederom een nieuwe wending gekregen, maar ook daar begin ik aan te wennen. Vrijdag hebben we, na een dagje hard werken, met wat mensen van de uni een biertje gedronken. Daarna ben ik met Manon en Lê gaan eten en hebben we in mijn appartementje nog een tijdje wat gedronken/gekletst/gelachen. We waren eigenlijk van plan te gaan stappen, maar dat is er niet meer van gekomen. Maar goed ook, want zaterdagmorgen moesten we vroeg op. We (Charles, Manon, Lê) zijn namelijk gaan mountainbiken in Woodhill. En damn, wat een fantastische locatie! Een bos tegen een heuvel, speciaal voor mountianbikers. Ze hebben er ongeveer 50 routes met smalle paadjes en houten obstakels. We hebben 2u door het bos gecrosst en ik vond het echt geweldig. Heb me helemaal uit kunnen leven en ga hier zeker nog eens terugkomen! ’s Middags, na een welverdiende douche, een dutje gedaan en ’s avonds ben ik met Lê gaan eten en daarna gaan poolen in een Irish pub. Manon en Charles zijn later ook nog mee komen doen en zo hebben we er weer een gezellige avond van gemaakt. We zijn nog even in een andere pub bij een bandje gaan kijken, maar die was niet heel goed. Daarbij waren er veel rare mensen (twee mannen verkleed als vrouw, de vrouwen in lelijke sleazy jurkjes), dus heb ik nog steeds geen contacten gemaakt met mensen buiten de uni. Gelukkig is van de uni groep nu niet iedereen druk en zijn er genoeg mensen die er in het weekend opuit willen.

Zondag ben ik met Manon en Lê naar het Aquarium geweest, maar dit was niet zo heel spannend. De pinguins waren nog wel het bekijken waard en ook de grote roggen waren interessant, maar verder hadden ze weinig speciaals. We hebben ons daar een uurtje vermaakt en zijn toen richting Mission Bay gewandeld. Daar een lekkere kop koffie gedronken voor we weer terugwandelde. Al met al de dag wel weer omgekregen. Het weekend was nog niet om, want maandag was het Queensday. Nou, dat stelt echt helemaal niks voor. Ze hebben geen activiteiten of feesten of whatsoever. De meeste mensen schijnen niet eens te weten waarom ze vrij hebben. Met ons bekende groepje (Manon en Lê) plus nog een vriend van Manon zijn we naar het westen gereden voor een hike. Aan de westkust zijn aardig hoge heuvels (300m) die helemaal bedekt zijn met bos. Vanaf het strand hebben we een paadje genomen naar Zion Hill. Omdat het eerder die dag nog geregend had, was het pad een modderpad geworden. Omdat het ook nogal steil was, werd het toch wel een lastige hike, maar dat maakt het natuurlijk wel een stuk interessanter. Na anderhalfuur ‘lopen’ waren we nog steeds geen ander pad tegen gekomen, dus besloten we maar terug te gaan voordat het donker zou worden. De dagen hier zijn erg kort dus daar moet je toch wel serieus rekening mee houden. Net als het weer, want het begon plotseling hard te regenen. Daar had deze meneer natuurlijk geen rekening mee gehouden, maar gelukkig werden we niet al te nat omdat we beschut werden door de bomen (maar de volgende keer toch maar een regenjack meenemen). Door de regen werd de terugtocht nog modderiger en lastiger, maar daardoor wel erg grappig. We zijn allemaal verschillende keren uitgegeleden, maar alleen de vriend van Manon is echt gevallen. Niet hard gelukkig, dus dat viel allemaal weer reuze mee. Om toch een beetje Queensday te vieren ben ik ’s avonds met Steve naar de pub geweest. Tot mijn verbazing waren we de enige met dat plan, want heel de kroeg was leeg. We hebben ons wel nog vermaakt, want er was goede muziek en sport op tv (rugby begrijp ik al ongeveer, maar kan iemand me cricket en netbal uitleggen?). Niet al te laat gemaakt, want ik was toch wel moe en dinsdag was weer een normale werkdag. Die normale werkdag was zo normaal dat er weinig over te vertellen valt, dus dat doen we dan ook maar niet, behalve dat ik een klein beetje verkouden aan het worden ben. Gelukkig hebben ze hier strepsils, dus dat komt wel weer goed. Gisteren (na een filmpje) op tijd naar bed gegaan dus vandaag voel ik me alweer wat beterderder. No worries!

We zijn inmiddels een half uur verder (het duurt ff om een lang verhaal te typen) en nog steeds geen computer meneer. Ik zal hem maar eens gaan zoeken want zo nu duren die vijf minuten wel erg lang. Sorry voor de erg lange update, maar nu zijn jullie weer op de hoogte. Ik zal later vandaag ook wat foto’s uploaden van de hike. Andere foto’s krijg ik wederom later, maar die komen nog wel een keer. Hoe is het verder in Nederland? Iedereen al kunnen genieten van veel zon? Hier begint het stiekem toch wel fris te worden, maar gelukkig laat de zon zich nog geregeld zien. De voorspelling voor de rest van de week zijn slecht, maar dat waren ze voor afgelopen week dus dat zegt weinig . We zullen het wel zien!

Cheers